هلاکو محسنی فر، عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران با عنوان این مطلب که آرتروز زانو یکی از شایع‌ترین علت‌های درد و ناتوانی حرکتی در افراد میانسال و مسن است، گفت: درد و تورم، احساس خشکی، محدودیت حرکتی و کاهش انعطاف پذیری مفصل زانو، التهاب و صدای ترق و تروق با حرکات زانو از علائم شایع آرتروز زانو است که می‌تواند باعث لنگیدن فرد حین راه رفتن و همچنین لاغر و ضعیف شدن عضلات ران و ساق پا شود.

وی با عنوان این مطلب که آرتروز زانو می‌تواند منجر به ناتوانی در انجام فعالیت‌های روزمره زندگی شود، ادامه داد: فیزیوتراپی یکی از درمان‌های اصلی برای پیشگیری و درمان آرتروز زانو است.

این فیزیوتراپیست افزود: تقویت عضلات اطراف زانو و ران زیر نظر متخصص فیزیوتراپی می‌تواند سبب کاهش فشار بر مفصل زانو، اصلاح راستای بد زانو (زانوی پرانتزی) و کم کردن عوارض ناشی از آن شود. کاهش فشار به مفصل زانو، سبب کاهش درد، انجام بهتر فعالیت‌های روزمره زندگی و بهبود کیفیت زندگی می‌شود.

وی ادامه داد: تمرینات تخصصی زانو که توسط فیزیوتراپیست برای بیمار انجام می شود سبب کاهش سفتی و خشکی مفصل زانو و افزایش دامنه حرکتی در جهت خم و صاف کردن زانو می‌شود. به طور کلی فیزیوتراپی می‌تواند علاوه بر بهبود فعالیت افراد و کاهش درد و تورم، سبب کاهش مصرف داروهای مسکن و ضدالتهابی شود.

عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران تاکید کرد: استفاده از داروهای مسکن و ضدالتهابی برای کاهش درد و التهاب مفصل زانو، به دلیل عوارض جانبی آنها می‌تواند مشکلاتی را برای بیمار ایجاد کند که معمولاً مصرف این داروها توصیه نمی‌شود.

محسنی فر افزود: خوشبختانه استقبال جامعه از فیزیوتراپی و مصرف کمتر داروها در درمان آرتروز زانو رو به گسترش است و بیماران در جلسات فیزیوتراپی اظهار می‌کنند که علاقه‌ای به مصرف دارو ندارند و استفاده از ورزش و تمرینات فیزیوتراپی را بر مصرف دارو ترجیح می‌دهند.

وی گفت: الگوی صحیح این است که قبل از بروز درد و التهاب، با انجام تمرینات و ورزش‌های مناسب فیزیوتراپی، جلوی عارضه آرتروز زانو گرفته شود. افراد می‌توانند با مراجعه به مراکز فیزیوتراپی، تمرینات، ورزش‌های مناسب و مشاوره لازم را جهت پیشگیری دریافت کنند.

عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران افزود: مراجعه افراد به مراکز فیزیوتراپی برای پیشگیری از عارضه یا در مراحل اولیه آرتروز زانو رو به گسترش است. هرچه درمان در مراحل ابتدایی آرتروز و یا حتی قبل از شروع آن آغاز شود، تأثیرگذاری بیشتر و بهتری خواهد داشت. بیمارانی که با شدت بسیار بالای عارضه مراجعه می‌کنند ممکن است نتایج مطلوب حاصل از درمان به صورت کوتاه مدت برایشان ایجاد شود.

محسنی فر گفت: در موارد شدید آرتروز زانو، هنگامی که درمان‌های فیزیوتراپی در کاهش درد و ناتوانی موفق نباشد، درمان جراحی تعویض مفصل زانو انجام می‌شود. نتایج تحقیقات نشان می‌دهد فیزیوتراپی و آموزش تمرینات قبل از عمل جراحی می‌تواند به بازگشت سریع فرد به زندگی روزمره و کاهش دوره استفاده از وسایل کمکی همانند واکر و عصا بعد از عمل جراحی کمک کند. همچنین به دنبال عمل جراحی تعویض مفصل زانو، فیزیوتراپی نقش به سزایی در بهبود وضعیت بیمار دارد.

وی ادامه داد: فیزیوتراپی از همان روز یا فردای روز عمل در بیمارستان شروع می‌شود و در ادامه به صورت فیزیوتراپی در منزل یا در مراکز فیزیوتراپی ادامه می یابد. کاهش درد، کاهش التهاب، افزایش قدرت عضلات، افزایش حرکات خم و راست کردن زانو از مهمترین اهداف بعد از تعویض مفصل زانو است که با انجام فیزیوتراپی تخصصی، به سادگی به دست می‌آید.